Ik kom uit een warm nest, een gezin met 4 kinderen. En was vaak buiten te vinden, vooral de bosrand was favoriet! Stiekem steeds iets verder dan de bosrand de andere bomen in het bos ontdekken, grenzen verleggen!

De vakanties met het gezin in de camper door Europa waren altijd een feestje! Vanaf het bovenbed kijken waar we naar toe gingen.

Tot de brugklas vol zelfvertrouwen, daarna alsof ik in het diepe werd gegooid. Gelukkig vond ik leren leuk, waardoor ik de havo tijd redelijk makkelijk door kwam. Van het veilige en rustige dorp met z'n mystieke bosrand naar de schreeuwende 'stad'. De terugweg naar huis, fietsend door het groen, langs het Oranjekanaal met de wind door m'n haren was een favoriet moment van de dag.

Omdat ik na de havo geen flauw idee had wat ik wilde, heb ik de Meao in 1 jaar gedaan. Met m'n vriendin Irene heb ik nog een zomervakantie doorgebracht in Canada, onvergetelijk, de eerste vliegreis. Ik weet nog dat we elkaars klamme handjes stevig vasthielden! De Heao volgde en daar kreeg ik verkering met Bert. We kenden elkaar al van de basisschool, maar de vonk sloeg bij mij een beetje later over.

Met Bert ben ik opnieuw weer het bos in getrokken. Verder dan de veilige bosrand de wijde wereld in. We hebben mooie reizen gemaakt, waaronder een wereldreis. Van Cambodja tot Japan, en van Alaska tot de Galapagos eilanden. Een tijd waarin het dagelijkse leven alle aandacht kreeg.

In 2015 zijn onze kinderen Enver en Leire geboren en werkte ik als visum specialist. Een bijzondere baan waarin ik creatief kon zijn, veel kon organiseren en plannen, maar bovenal vaak 'aan' stond. Met name door het tijdsverschil met Nieuw Zeeland en Australië, veranderende wetgeving en klanten die het liefst nog dezelfde dag het vliegtuig instapten. Enkele maanden na de komst van Enver en Leire heb ik m'n intuïtie gevolgd (uiteraard in overleg met Bert) en m'n baan opgezegd, om het leven weer meer aandacht te geven.

Wonend aan de rand van "die schreeuwende stad", midden tussen de weilanden. De stad is gegroeid evenals mijn zelfvertrouwen en daar heeft yin yoga zeker aan bijgedragen. Het lesgeven was helemaal niet de bedoeling, voor een introvert iemand als ik, ook niet vanzelfsprekend. Echter vanaf de eerste oefenles voelde ik, dat ik helemaal mezelf kon zijn en dat ik de kennis van yin yoga wilde delen.

Bij tijden ben ik afwachtend geweest, alleen maar met m'n tenen in het warme bad dippen. Maar het is zoveel fijner om je er helemaal in onder te dompelen en te voelen wat er gebeurd!

Mocht je yin lessen bij mij volgen dan wens ik je elke les weer "voelgroei" toe. Geniet van het moment en kijk met je ogen dicht wat je lichaam je vertelt zonder te oordelen.

xx Jorina

PS: wil je meer weten over mijn yoga ervaring, lees dan hieronder verder